Cezaevindeki oğluna bildiği tek Türkçe cümle ile konuşan İpek Ateş hayatını kaybetti
12 Eylül Darbesi sonrası tutuklu bulunan oğlunun ziyareti sırasında, Kürtçe konuşmak yasak olduğu için bildiği tek Türkçe cümle ile seslenen İpek ateş hayatını kaybetti.
İpek Ateş, oğluyla sadece bildiği tek Türkçe cümle ile iletişim kurmaya çalışmıştı.
Ateş’in vefat haberini gazeteci Özer Akdemir, sosyal medyadan duyurdu.
Özer paylaşımında, “Cezaevine ziyaretine gittiği oğluna Kürtçe konuşmak yasak olduğu için bildiği tek Türkçe cümle ile ‘Kamber Ateş nasılsın?’ diyebilen güzel anneyi kaybettik!” ifadelerini kullandı.
Gazeteci Balsecer İse sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımlarda cezaevinde yapılan görüş sürecini anlattı.Belsecer’in paylaşımı şu şekilde:
“12 Eylül 1980 darbesi sonrası tutuklu bulunan oğlunu ziyaretinde, Kürtçe konuşmak yasak olduğu için bildiği tek Türkçe cümle ile “Kamber Ateş nasılsın?” diyebilen İpek Ateş hayatını kaybetti.
Aklı yapacağı görüşte, kulağı hoparlörden okunacak isimlerdeydi. Hoparlörlerden beşinci kez isimler anons edildiği bir anda kendi ismini duydu. Gözbebeklerine yerleşen sevinç ışıltılarıyla, gardiyanın açtığı hücre kapısından uçar adımlarla çıkıp annesine koştu. Kamber, yüzündeki özlem yangınıyla görüş kabinine girdi ve karşısında annesini ve kardeşini buldu.
Anne önündeki tel örgüleri adeta tırmalar gibi ileri atıldı, çığlı andıran bir sesle:
– ‘Kamber ateş nasılsın!’ dedi…
– ‘İyiyim canım annem iyiyim’ dedi…
Kamber, yüzündeki özlem yangınıyla görüş kabinine girdi ve karşısında annesini ve kardeşini buldu.
Anne önündeki tel örgüleri adeta tırmalar gibi ileri atıldı, çığlı andıran bir sesle:
– ‘Kamber ateş nasılsın!’ dedi…
– ‘İyiyim canım annem iyiyim’ dedi…
– ‘Kamber ateş nasılsın!’
– …??!!…
Kamber, annesinin Türkçe’yi öğrenemediğini anladı. Kardeşi yol boyunca annesine ancak bu üç sözcüğü öğretebilmişti. O da hep aynı cümleyi tekrarlayıp duruyordu.
Anne “hoşçakal canım yavrum” anlamına gelecek şekilde, sayısız kez kullandığı o tek cümleyi, el sallarken yeniledi:
– ‘Kamber ateş nasılsın?’
Ve gittiler…
Görüş sonrası hücrede arkadaşı sevinçle Kamber’in kolunu tuttu:
– Neler konuştunuz?
Kamber annesinin şakıyan gözlerini anımsadı, ışıltılı gözlerle arkadaşına baktı.
– Neler neleer!
Bu hikaye daha sonra Amed İHD tarafından kitaplaştırılıp, “Hapishaneden Öyküler” kitabına isim oldu.”
