Seçimleri kazanmak, siyasi partiler için en önemli pozisyon olsa gerek. Hele yerel seçimler söz konusu olunca kazanma gerekçesi daha da hız kazanıyor. Ancak seçimlere az bir zaman kala yerel seçimlerden çok genel seçimler gibi duruyor. Şöyle ki, kazanmak kadar kendini ve önemini gösterme çabası, genel seçimlerde kurulan ittifakın yerel seçimlerde boşa düşmesi, alternatif geliştirme, farklı ve tutarlı bir politik duruş arayışı o kadar zayıf kalmış ki.
CHP değişim diye yola çıktı çıkmasına da bunu seçmenine aktarabilmiş değil. Seçmende daha kendi aralarında anlaşmazlıklar söz konusuyken Genel başkan Özgür Özel’in bütün seçmene umut verici heyecan hala oluşmuş görünmüyor. İmamoğlu’nun kampanyası 2019’un kopyası. Halbuki şartlar çok farklı. Oysaki daha önceki ittifak yerine neredeyse bütün partilerin adaylarıyla yarışmasının öne çıkması. Mevcut kampanya gündemi Mayıs 2023 seçimlerinin aksine çok parçalı seyrediyor.
DEM’e bakacak olursak bu kez muhalefete gücünü gösterme, kaybettirme stratejisi var. Başak Demirtaş’ın aday olma süreci parti içerisinde hoş karşılanmış gibi gösterilip ve sonrasında çekilmesi yerine Meral Danış’ın aday gösterilmesi ve bütün bunların Kandil’in talimatı diye okunması..
İYİ Parti, Zafer Partisi, Memleket Partisi, SP, GP ve DEVA gibi partilere gelince varlık gösterebilmek için CHP adaylarını da eleştirmek durumunda olması, aksi takdirde bazı partiler Erdoğan’ın söylediği gibi siyasetten silinebilir değerlendirmesinin tamda gereğinin yapılması. YRP’ye gelince veriler doğrultusunda Saadet, DEVA ve Gelecek Partisi toplamını aşacak kadar seçmeni yakalayabileceğini gösteriyor olması da bir sonuç.
Durumlar karışık ama yine de adı üstünde siyaset bu her an dengeler kapalı kapılar arkasında değişebilir. Bizler 31 Mart akşamı ile 1 Nisan sabahını bekleyenler arasındaki yerimizi koruyalım…
F. Rüzgar Kaya
